تفاوت بین  تصاویر سه بعدی و هولوگرام 

در مورد تصاویر هولوگرامیزمانی که بیننده به اطراف حرکت می کند، چشم انداز او از جسم به تصویر کشیده شده ، به طور مستمر و مداوم تغییر میکند وهمین امر نیز باعث می شود فرد احساس کند جسم مشاهده شده واقعی است.تفاوت بین هولوگرام و تصاویر سه بعدی در سالن های سینما اغلب نادیده گرفته می شود . هنگام نمایش دادن تصاویر سه بعدی ، بینندگانی که در سمت راست سالن نشسته اند تصویر یکسانی را با افرادی که در سمت چپ نشسته اند خواهند دید. این تصویر می تواند عمق داشته باشد اما از یک چشم انداز واحد فیلمبرداری شده است . 

 ویدئوی هولوگرافی و زاویه تابش نور در آن 

دوربین های استاندارد فیلمبرداری برای فیلم های سه بعدی معمولا نور را از دو طرف و از دو زاویه ی مختلف که برای هر چشم است، می تابانند. اما در دنیای واقعی، نور از زوایای بی نهایت به جسم تابانده می شود . سیستم ویدئویی هولوگرافی از دستگاههایی استفاده می کند که حاشیه ی پراش ، الگوهای ریز و ظریف از نور و تاریکی تولید می کنند که می تواند از طریق راههای قابل پیش بینی نوری را که از آن عبور میکند را خم کند. یک آرایه ی متراکم از الگوهای حاشیه ای می تواند نور را در جهات مختلف خم کند و همین امر نیز موجب سه بعدی دیده شدن تصویر می شود.چالشی که در مورد فیلم های هولوگرافی زمان واقعی وجود دارد ، گرفتن داده های ویدئویی (مثلا در مورد کینکت شدت نور پیکسلهای تصویر و برای هر کدام از آنها اندازه گیری فاصله از دوربین چالش بزرگی خواهد بود) و تبدیل آن داده ها به مجموعه ای از الگوهای حاشیه ای است.